Gisteren kreeg ik het vreselijke nieuws dat Lén
overleden is. Len is de balletjuf waar ik vanaf mijn 4e levensjaar les heb gehad. Wat later is ze uitgegroeid tot één van de meest inspirerende mensen in mijn leven. Ze was zo kwetsbaar en tegelijkertijd zo sterk. Haar passie overweldigde me en met mij velen anderen. Nooit oordelen over mensen. Haar open blik werd een voorbeeld voor mij. Ze leerde me om de kracht te halen uit mijn gevoeligheid en om te gaan voor mijn passies. Juist dat is wat Mark en ik aan de kindjes willen meegeven. Ze hoeven niks, maar we willen dat ze leren aanvoelen wat hun hartje wil. En dan hop hop in volle kracht vooruit. Zoals Len zei:" hoofd recht, schouders naar achteren".
Ik ga haar zo erg missen. Ik ben heel verdietig. Deze foto omdat het zo mooi weergeeft wat Len voor me was. Ogen dicht. Genietend. Samen. Hier zijn geen woorden voor toch?
Dag lieve len.
je blijft altijd een grote inspiratiebron. Nu ook voor onze kinderen!!!
