en nog wat foto's!!

wat lang geleden!!!

nou weer eens een update over onze schatten!!!

lóa de prinses is echt een meisje meisje...waar ze dat nu vandaan heeft? ze is de hele dag in de weer met poppen en doekjes waar ze de poppen in kan wikkelen en oh wee als die doek niet netjes ligt. ze is ook enorm verzorgend..geeft Darko en Draumey (hond en kat) te eten zo gauw ze ze ziet!!! een paar woordjes kan ze al praten en verder is het nog heel veel uhuhuhuhuh

bjarmi heeft tandjes!!! hij wordt zo groot!!! we zijn enorm trots op hem..hij slaapt goed, eet al netjes groentepapjes en lacht zoveel en graag. een lieffie dus.

we zijn zelf op tournee geweest en de lieve opa en oma hebben opgepast. het was superfijn maar waren wel blij dat we de kleintjes weer zagen!!!

Bjarmi becomes BIGGGG

vandaag heeft Bjarmi zijn laatste prikjes gehad. Nu hoeft hij pas weer terug als hij een jaar oud is. meteen werd hij gecheckt door de lieve dokteres. Hij weegt nu 8200 gram en is lang voor zijn leeftijd. alles doet ie perfect volgens de dokter!

lóa is lekker vrolijk...vandaag aan het spelen bij Toontje en Saar. Dat zijn twee kindjes ongeveer net zo oud als ons prinsesje en dat vindt ze superleuk!!

die gaan zo lekker slaapjes doen

xxx

lóa buikgriep en bjarmi maakt lawaaaaai

meteen na de thuiskomst van de tournee merkten we al iets op aan lóa. ze was hangerig en stil en zo ijdel als wij zijn dachten we dat ze ons gewoon gemist had. maar ze at ook niet meer en gaf over. buikgriep dus!! ze heeft een dagje veel tegen mama aangelegen en na een week kwakkelen gaat het nu eindelijk beter. nu is mama aan de beurt...bjarmi en papa wachten af!
bjarmi daarentegen heeft zijn passie gevonden als operazanger. als hij ligt te spelen dan beginnen zijn stemoefeningen en die stoppen pas als meneer met een dekentje over hem heen in bedje ligt.
wat een herrie!!!!!
maar oh zo mooi...

papa en mama rock 'n roll

net na het verdrietige berichtje over onze vriendin Len zijn papa en mama op tournee vertrokken in Engeland. Mama vond het vreselijk moeilijk om de kindjes achter te laten maar ze wist ook maar al te goed dat ze in zeer goede handen waren bij de opa's en oma's. daarbij bleven ze ook gewoon in hun eigen omgeving. mama deed nog een beetje krampachtig toen opa klaas en oma margje aankwamen maar dat veranderde meteen toen ze de deur achter zich dichtdeed. loslaten heet dit geloof ik! veel mensen begrijpen niet dat wij dit doen. de kindjes zo klein en dan al weggaan. maar wij zijn doordeweeks altijd daar voor de kindjes en als we ze 1 ding willen meegeven dan is het wel dat ze voor hun hartje moeten kiezen. en hun passie moeten nastreven.
dus toch gegaan en het was zalig!! we hebben heel lieve mensen ontmoet en superoptredens gedaan.
na een weekje weer naar huis en konden we de kindjes weer helemaal platknuffelen. het was supergoed gegaan bij de opa's en oma's en bij superomaindebuurt mia. heel erg dankjewel voor jullie lieve hulp!!!!!

Lieve Lén

Gisteren kreeg ik het vreselijke nieuws dat Lén
overleden is. Len is de balletjuf waar ik vanaf mijn 4e levensjaar les heb gehad. Wat later is ze uitgegroeid tot één van de meest inspirerende mensen in mijn leven. Ze was zo kwetsbaar en tegelijkertijd zo sterk. Haar passie overweldigde me en met mij velen anderen. Nooit oordelen over mensen. Haar open blik werd een voorbeeld voor mij. Ze leerde me om de kracht te halen uit mijn gevoeligheid en om te gaan voor mijn passies. Juist dat is wat Mark en ik aan de kindjes willen meegeven. Ze hoeven niks, maar we willen dat ze leren aanvoelen wat hun hartje wil. En dan hop hop in volle kracht vooruit. Zoals Len zei:" hoofd recht, schouders naar achteren".

Ik ga haar zo erg missen. Ik ben heel verdietig. Deze foto omdat het zo mooi weergeeft wat Len voor me was. Ogen dicht. Genietend. Samen. Hier zijn geen woorden voor toch?

Dag lieve len.
je blijft altijd een grote inspiratiebron. Nu ook voor onze kinderen!!!

Nieuwe foto's feest

Er zijn weer nieuwe foto's gearriveerd van het feest! Ditmaal van Nyk en Lynke, onze vrienden uit Pervijze en tevens professionele fotografen. Zie hun leuke blog: nyklyn.wordpress.com

Wat een feest!

Nu met extra foto's van Bianca. Dankjewel!

Wat een gulheid, wat een cadeau's en wat een lieve mensen. We zijn nog steeds aan het bekomen van het kraamfeest van Bjarmi. In alle hectiek zijn we vergeten foto's te maken, haha. Zijn er nog mensen die foto's hebben van het feest?

Kraamfeest Bjarmi Nés!

We zijn hier al in volle voorbereiding van het kraamfeest van Bjarmi Nés aankomende zaterdag. Het weersvooruitzicht ziet er goed uit: volop zon! Het mini-zwembadje zal daarom klaar staan voor de kleintjes. Hieronder nog even de informatie die we ook al stuurden in een email:

Het begint rond 14u en je bent de rest van de dag welkom wanneer je maar wilt!

Aangezien wij nog veel babyspullekes van Lóa hebben, zouden we graag ipv kado's een doos neerzetten waar je eventueel een kleine bijdrage kan deponeren voor een bolderkar die we graag voor de kindjes willen kopen.

Voor de mensen die makkelijk de weg kwijt raken en die niet zo vaak hier zijn geweest:

E40 vanaf Brussel richting Luik, afslag 24 richting Boutersem. Er staat dat je onder aan de afslag niet naar rechts kan maar dat kan wel. Dus rechtsaf onder aan de afslag. Helemaal rechtdoor (er wordt gewerkt aan de weg) tot je bij een kruising komt waar je linksaf naar Hoegaarden kan rijden. Deze weg volg je tot je het witte bordje Meldert ziet. Een klein stukje verder ga je de eerste straat rechtsaf, dat is nog vóór de apotheek aan de linkerkant. Deze weg, Begijnenblokstraat, volg je en dan zie je ons huis aan de linkerkant liggen op nr 17

Tot dan!

zo zo madam is vertrokken

Update: Nu met foto's van een stappende Lóa, een lachende Bjarmi en Lóa die Bjarmi aan het lachen maakt (en meer).

JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

lóa stapt rond!! als een dolle!!!
het zat er al even aan te komen maar nu is ze echt vertrokken. handjes omhoog, dikke smile en madam stapt door het hele huis! zo trots als een pauw!!!
en wij ook want papa en mama werden soms wel moe van al dat optillen.

we zijn enorm trots en bjarmi ook want die heeft vandaag voor het eerst naar mama gelachen.
hij slaapt nu 11u aan een stuk 's nachts, wat heel fijn is! alleen word hij al om 6u wakker dus we gaan eens kijken of we dat een uurtje kunnen verlengen.

foto's volgen als papa terug is van de paardenboerderij waar hij echt stoer mannenwerk aan het doen is!

Nieuwe foto's!

Beetje komkommertijd hier op de blog. Tijd om daaraan eens een einde te
maken met een stel nieuwe foto's van onze stoere vent, van wie de mensen om ons heen zeggen dat hij zo veranderd is. Wij zien dat niet zo goed, maar oordeel vooral zelf. Overigens heeft onze zonnestraal vandaag zijn eerste prikjes gehad en dat ging heel goed. En zwaar dat hij wordt! Zes kilo al! Live te aanschouwen op ons kraamfeest 23 augustus!

onze lieve billy

Het is nu ongeveer 4 jaar geleden dat we onze twee honden Darko (de zwarte) en Billy (de blonde) adopteerden van de stichting SOS strays, die hondjes redden uit Griekenland.
Darko was altijd al de rustige goedzak die zich nergens druk om maakt. Billy is de gevoelige hond die daardoor ergens ook dichterbij je komt te staan. Billy is ook de hond die zenuwachtig is, niet van vreemde mensen hield. Maar bovenal is Billy de hond die tijdens mijn zwangerschap aktijd daar was voor mij. Me overal volgde als ik me niet goed voelde omdat ik "de mens" weer eens niet begreep. Mijn maatje bij het hardlopen. De gekkerd die alle kanten op sprong in het veld.

Ik was al een tijdje bang dat Billy niet blij was met drukte en hield mijn hart vast voor de dag dat we kinderen zouden hebben. En wat ik vreesde is gebeurd. Billy houdt echt niet van de drukte. We hebben een week geleden besloten te luisteren naar zijn roep om een ander thuis. Met enorm veel pijn in ons hart. Gelukkig mocht Billy bij de oppas gaan wonen waar de hondjes altijd gaan als wij weg moeten. Dus echt weg is hij niet. We gaan hem nog vaak zien en een beter thuis kan hij zich niet wensen. Maar oh wat missen we hem. Zijn hoofdje die hij zachtjes op je been legt. Zijn onhandigheid. De slungel....
We hopen zo dat hij zijn geluk mag vinden in zijn nieuwe gezin..

nieuwtjes uit het boerenland

Peter Nyk maakte deze mooie foto's bij een bezoekje aan het mooie paradijsje waar hij woont met zijn lieve Lynke, Bes en Tias tha man.

Bjarmi heeft de eerste weekjes erg veel last gehad van krampjes en hij was ook een beetje onrustig. We probeerden hem zoveel mogelijk te troosten maar hij werd er zo moe van!
We zijn hem een week geleden gaan inbakeren 's nachts en heel erg gaan letten op zijn ritme overdag en wonder boven wonder verscheen de onrust als sneeuw voor de zon. Hij werd ineens een heel tevreden manneke, zoals lóa ook was als baby. Als hij verkrampt is, moe en onrustig en we wikkelen hem in de doek, dan voel je dat hij zich ontspant en zich fijn voelt. Hij valt rustig zelf in slaap in zijn bedje en slaapt al heel lang aan een stuk. Wordt eigenlijk enkel nog vroeg in de ochtend even wakker om wat te drinken. Papa en mama krijgen ook wat meer rust nu! Lóa slaapt overal doorheen en droomt kwijlend van de dag dat ze eindelijk alleen durft te stappen. Ze zit er zoooooo dichtbij!
Ze is ontzettend lief en zacht tegen haar broertje en helpt ons door zijn doekje te brengen en aaitjes over zijn hoofdje te geven!

Opa's en Oma's bedankt!

Nu de kraamtijd op zijn einde loopt en de realiteit langzamerhand het dagelijkse leven binensijpelt, willen we even opa Klaas en Leon en oma Maria en Margje bedanken voor de prachtige cadeau's! Elke ochtend begon met het uitpakken van de presentjes en Lóa keek er iedere keer aan de ontbijttafel weer naar uit om het cadeaupapier aan flarden te scheuren. Zo hebben we de kraamtijd extra feestelijk beleefd, dankjewel daarvoor! En zie, ook Bjarmi werd er vrolijk van!


PS Voor de mensen die zich ongerust maken, de geboortekaartjes zijn nog niet verzonden. Heb geduld!

Supermama Chantal

Supermama's bestaan alleen in films, zeggen ze. Maar ik wil graag even een uitzondering maken voor mijn dappere lief, die het toch allemaal maar weer gedaan heeft. En hoe! Vorige week zaterdag heeft ze het leven geschonken op een onvergetelijke wijze aan die prachtige Bjarmi. Maar zou je dat zeggen als je deze foto's ziet? En uiteraard is ze niet tegen te houden als ze Rökkur in de wei ziet staan en dus werd er alweer paardgereden afgelopen zondag (op de achtste dag, een evenaring van het record van vorig jaar) onder begeleiding van een stel Bjarmi's. Mama mist haar buik wel een beetje - want die verdwijnt wel heel snel nu - en voelt zich allesbehalve een supermama. Maar ik zeg: mama, je bent een supermama!

Lóa en Bjarmi

Na vijf dagen heerlijk Bjarmi-licht zien we nogal wat verschillen (en overeenkomsten) met dezelfde periode 14 maanden en 13 dagen geleden, toen Lóa ons leven kwam binnengevlogen. Destijds was alles nieuw, overweldigend en verwarrend. Nu is alles veel rustiger wat betreft de zorg voor Bjarmi. Sterker nog, we verbazen ons erover hoe weinig zorg zo'n kleintje nodig heeft (behalve voor de mama 's nachts) in vergelijking met de hyperactieve Lóa. En verwarden we destijds nog de verzorgingsdoekjes met de luiers en kreeg papa het spaans benauwd bij het onderscheid maken tussen pakjes, rompertjes en broekjes, nu is dat allemaal standaard routine. Met het enige verschil dat Bjarmi een ongeleid projectiel onderaan heeft bungelen, die als fontein dienst kan doen. De euforie die ons bij Lóa bijkans stoned maakte is nu vervangen door een diep gevoelde dankbaarheid. De verwondering blijft natuurlijk elke keer als we naar die stoere vent kijken. Maar we kunnen ons haast niet meer voorstellen dat Lóa ook zo klein en hulpeloos is geweest, zeker niet als je haar tegenwoordig ziet dansen (op commando!) en tekeer ziet gaan op haar gele pony! Maar het is wel degelijk waar zoals is te zien op de foto hierboven van een piepjonge Lóa die zozeer lijkt op Bjarmi dat Chantal slechts het verschil kon zien door de sokjes.
Onze rots in de zee deed zijn naam eer aan samen met papa in bad. En we zijn op het gemeentekantoor van Hoegaarden geweest om Bjarmi in te schrijven, waar de naam (net als bij Lóa) weer de wenkbrauwen deed fronsen. En alle onderzoeken door vroedvrouw Adelheid geven alleen maar goede resultaten: Bjarmi zit alweer bijna op zijn geboortegewicht van 3520 gram, elke 3,5 uur verorbert hij een flesje van 90 ml, wat hem nu brengt op 3440 gram. And counting!