dinsdag 29 mei 2007

DE ONTSNAPPING UIT HET CONSULTATIE BUREAU

lóa is door het oog van de naald gekropen met haar sexy knietjes en heeft nog geen prikje gekregen.
we moesten vorige donderdag naar het consultatiebureau voor een fikse cocktail vaccinaties. maar eigenlijk weten we van de helft niet wat het is en willen we niet zomaar alles zonder informatie laten doen (in nederland vaccineren ze bijvoorbeeld veel minder). maar goed, we zaten dus in de wachtkamer en daar zaten allemaal blote babies te wachten. het voelde gewoon helemaal niet goed. papa en mama keken elkaar aan en dachten maar aan één ding: RENNEN!!!!!!!!
dus wij spurten de trap af toen de madam even niet keek. snel snel naar de auto, niet naar de ramen kijken en wegrijden...om het te vieren zijn we toen een broodje gaan eten en hebben we besloten om annemie (vroedvrouw) te smeken of zij ons niet zelf kan opvolgen. we zijn zo verwend met haar lieve woordjes en kunde. mark wordt bij het consultatie bureau gewoon genegeerd (papa's???) en ze doen daar zo betweterig..bbrr die mogen niet aan ons mooie ijslandse vogeltje zitten hoor! annemie stemde meteen toe en nu gaan we een kinderarts bezoeken voor de prikjes (mama zal zich groot moeten houden).

LOA GOES TO INDIA




nee opa's en oma's wees niet gevreesd, we nemen ons meisje nog niet zo ver weg!
maar chantal en lóa zijn bij tante marissa geweest en die was net terug van een maandje hippieland (india en nepal).
marissa is het type dat graag mensen verwend die ze graag ziet en volgens ons is lóa daar één van want ze had me toch mooie kadootjes mee (ook voor mark en chantal..).
gelukkig past lóa nog in de kleertjes en op de foto pronkt ze hiermee in onze living!
tante marissa fijn dat je er weer bent!!

daarnaast heeft darko lóa onder zijn hoede genomen tijdens haar hazeslaapjes overdag.

maandag 21 mei 2007

Regeldagen en mentale groeisprongen: Lóa verandert




Regeldagen noemen ze het. Maar je kunt ze beter 'ontregeldagen' noemen. Op die dagen is alles anders: Lóa huilt meer, is hangerig, wil binnen een straal van 1 centimeter in de omgeving van mama zijn, drinkt het ene moment alsof haar leven er vanaf hangt en bij de volgende voeding kijkt ze verveeld naar haar fles en ze kan nogal humeurig zijn. Wat is er aan de hand? Het zijn de Mentale Groeisprongen en moeilijke periodes zijn het visitekaartje van de groeisprongen. Elke ouder die de klassieker Oei, ik groei in huis heeft gehaald, is ermee bekend. Een sprong is een plotselinge verandering in de mentale ontwikkeling van een baby. Het kondigt een vooruitgang aan. Bij elke sprong krijgt de baby een nieuw waarnemingsvermogen, waarmee het een heel cluster nieuwe vaardigheden leert. Maar baby's schrikken van zo'n veranderding, het zet hun vertrouwde wereld op zijn kop. Alsof ze wakker worden op een andere planeet. Tja, en het enige dat een baby dan kan doen is janken natuurlijk! Maar het mooie is: elke sprong is er reden voor een feestje, want er is fantastische vooruitgang geboekt! Lóa zit nu in haar tweede sprong (de eerste zat bij 5 weken), die rond de 8 weken zit. En wat kan onze IJslands Vuurkind allemaal al? Wel, ze kan al heel aardig het hoofd rechtop houden. Ook draait ze heel duidelijk haar hoofd in de richting van waar geluid komt. Ze trappelt met haar benen als een gek. In buikligging drukt ze zich op (erg grappig gezicht!) en zitten vindt ze prachtig. Ook begint ze al dingen te grijpen, is ze haar handen aan 't ontdekken en luistert ze graag naar stemmen (Chantal zingt zich een ongeluk). In de categorie Onverbiddelijke Hartensmelter: als ze lacht maakt ze soms een geluidje, een soort grinnik. Echt te gek. Eigenlijk verandert momenteel het complete gedrag van Lóa Noi, zo verveelt ze zich sneller en moet je echt met haar 'op stap' om de omgeving te variëren. En de drie H's (Huilerigheid, Humeurigheid en Hangerigheid) worden ons uiteraard niet bespaard. Al met al fascinerend wat er allemaal gebeurt, elke dag weer. Na 10 weken is de sprong genomen en keer de rust hier weer. Al is dat overdreven: Lóa is echt een makkelijke baby (afkloppen!). En dan hebben we nog 8 sprongen te gaan, want in de eerste 20 maanden zijn er 10 sprongen. En dan is het eerst wel gedaan met dat gespring geloof ik. Voor iedereen die op de hoogte wil blijven van Lóa's sprongen en wil weten wat er dan exact gebeurt heeft Oei, ik groei de e-sprongenwekker: gewoon inschrijven en dan krijg je een berichtje per e-mail met alle info over de sprong in de juiste week. Jump Baby!

zondag 20 mei 2007

Lóa's introductie in de rock 'n roll


Vorige week had Chantal een optreden in Gent. Natuurlijk wilde papa Mark graag komen kijken om zoals gewoonlijk over zijn vriendinnetje heen te kwijlen..maar ja, nu is er een kleine meid...Toch zijn we gezellig met z'n drieën naar Gent gereden. Lóa slaapt dan de hele weg of ligt voor zich uit te staren naar alle bomen die bewegen door het raam. Aangekomen in Gent heeft papa zich over Lóa ontfermt en is Chantal gaan soundchecken. Het optreden was zalig. Heel rustig en sereen. Zou het komen omdat ons elfje zo dicht in de buurt was?
En zo zijn er deze week weer drie concerten! Morgen (maandag) gaat onze rock 'n roll-baby nog mee (ditmaal naar Brugge) en ongetwijfeld een heerlijke nacht hebben bij onze vrienden in Pervijze, maar de andere concerten (dinsdag en donderdag) mag ze aan de haren van Jana gaan trekken. Het moet niet te gek worden natuurlijk of zoals ze in Drenthe zeggen: "Doe nou moar rustig an!"

zaterdag 19 mei 2007

slaap kindje slaap!

daar zijn we weer eens! mama chantal kletst al een hele tijd met mama's van een internetforum die in dezelfde tijd bevallen zijn. ze had zich voorgenomen nooit mee te gaan doen aan deze "zwangerebadsloef-onzin"* maar heeft er toch wel veel steun aan. het leuke is dat je er soms zo'n goede tips krijgt! zo maakten we lóa altijd om 23u wakker voor een laatste flesje. daarna was ze om 4u weer wakker, wat we al best netjes vonden. nu werd er aangeraden haar gewoon te laten slapen na het flesje ervoor, rond 20u. dus wij probeerden dat een week geleden en madammeke sliep gewoon door tot de volgende ochtend 7u! nu is dat al een week standaard. je kan er de klok op gelijk zetten! ze slaapt dus bijna de klok rond om dan met een enorme glimlach en uitgerust wakker te worden! het avond ritueel bevalt haar erg goed. ze mag met mama of papa in het grote bad en geniet van de druppels die we op haar lichaampje laten vallen. ze vindt het zalig om wild met haar benen om zich heen te slaan in het water. het lijkt wel alsof ze nooit anders gedaan heeft. maar in een kinderbadje alleen ho maar! dat gaat er nu niet meer in bij onze eigenwijze prinses. van wie zou ze dat nu hebben?
*bron: inge's woorden

zondag 13 mei 2007

MOEDERDAG!



Vandaag is het de eerste keer moederdag voor Chantal.
Mark was al een dag eerder met moederdag (wat is hij toch
origineel..kwijl kwijl) en Chantal kreeg een mooie bos bloemen en een zalige Flair.
Daarbij was Mark natuurlijk extra lief!
Op deze moederdag willen we een beetje extra stilstaan bij twee mensen.
Bij Oma Truus en Oma Maria. Twee superlieve mensen. Oma Truus is
helaas naar een ander paradijs vertrokken, maar het moet toch
eens gezegd worden wat voor supermama we in de familie hadden (en hebben
want weg is ze niet hoor!).
En dan Oma Maria. De supervrouw, supermama, superzangeres.
Lóa, Mark en Chantal willen oma Maria even een extra knuffel geven
en zeggen dat de mooie tijden bijna komen! We gaan lekker veel
komen hoor met Lóa!! Je gaat dat goed doen mooie mama!

donderdag 10 mei 2007

Taboe


Hoe vaak wordt er niet gesproken over de bekende roze wolk waar je als mama op moet zitten? Eigenlijk is dit bijna het enige wat we horen wanneer er over mama's wordt gepraat: "De mooiste tijd van mijn leven". Bijna niemand die spreekt over de enorme twijfels, gevoelens die op en neer gaan, het soms niet meer zien zitten en de hormonenstorm. Ik was er al snel weer bovenop lichamelijk en daar ben ik heel blij mee! Zo kon ik alweer een dansje doen en paardjerijden en ja, zelfs aan een fles whiskey hangen. Maar in mijn hoofd is het toch nog een ander verhaal. Er zijn dagen dat ik de hele wereld aankan en er zijn dagen dat ik wakker word en denk: "Oh nee, daar gaan we weer". Ja, het krijgen van een kind zet de wereld op zijn kop. Het haalt de grond weg onder mijn voeten. Maakt me aan het wankelen. Maar ik zou Lóa nooit meer kunnen missen. Het is zo dubbel allemaal. Ik voel vanalles maar wat? Het is jammer dat dit een taboe is. Want wat voelt het goed om te weten dat ik niet alleen ben hierin. Om te weten dat veel mama's dit meemaken in de wereld en zelfs op hetzelfde moment als ik een traantje wegpinken. Jammer dat we dat allemaal alleen moeten doen. Natuurlijk is er Mark. Een superpapa en bovenal een superman voor mij. Hij steunt me in alles wat hij kan maar hij voelt deze op hol geslagen hormonen natuurlijk zelf niet. Dus mama's...kom op!!!

woensdag 2 mei 2007

PARTYTIME!!



We vinden het erg belangrijk om, ook nu we papa en mama zijn, af en toe eens flink te feesten samen. Maandag was dus de grote dag! Lóa hebben we om 18u naar de lieve oppas Jana gebracht. Dit was de eerste keer dat ze echt ergens anders zou slapen dus mama had het een beetje moeilijk bij het weggaan. Maar het besef was er ook heel snel dat ons meisje daar heel blij is. En aangezien een kind hebben 'loslaten' betekent...
Dus hop hop in galop naar Brussel. Lekker met z'n tweetjes! Eerst wat gaan eten (om een bodempje te leggen) en dan naar de AB voor een paar heel mooie concerten. Bijna al onze vrienden uit Brussel en Leuven waren daar dus het was erg gezellig. Mama Chantal heeft nog af en toe gecheckt met Jana of alles goed was..en...en....en...natuurlij
k was alles goed! Dus daar moest op gedronken worden. de wijn werd aangerukt en na twee volle glazen waren papa en mama lekker tipsy. Toen kreeg mama het geniale idee om een paar slokken whiskey achterover te slaan. Nou en toen was het hek van de dam. Gelukkig lag onze kleine meid toen al in een diepe slaap te snurken in Jana's slaapkamer.
Wat doet dat goed om weer even in onze 'andere wereld' te zijn. even niet netjes te moeten doen, je eens goed laten gaan. We zijn blijven slapen bij onze vrienden Adam en Christina die een lekker bedje voor ons klaar hadden staan. We hebben zalig geslapen en in de ochtend heerlijk ontbeten in Le Pain Quotidien. Toen kreeg mama (met een beetje hoofdpijn) het op haar sexy heupen en MOEST ze naar die kleine fee toe! Dus snel in de auto en bij aankomst vooral een zeer serieus en verantwoordelijk gezicht trekken naar Lóa. Wij ons misdragen? Nee nee Lóa, zo zijn wij niet.
De rest van de dag heeft onze bergprinses tegen mama aangelegen in een draagdoek.
Feest alom!