dinsdag 10 april 2007

Het verhaal van de mama en haar instincten




Nou het is me allemaal wat! Eerst de bevalling en dan is de kleine prinses er ineens! Wat ging er veel door me heen. Of eigenlijk vooral verwondering. De eerste dagen heb ik vooral in een roes geleefd. Mark, Lóa en ik hebben lekker afgesloten van de wereld van elkaar kunnen genieten.
Ik heb me vooraf best bang gemaakt dat ik niet zou weten hoe ik met een klein, lief mensje om zou moeten gaan. Ik heb nooit zoveel gehad met baby's en heb ook echt geen ervaring met baby's. Dus ik hield vantevoren mijn hart vast!
Maar Lóa was er en ik voelde een enorme golf van instincten zich meester maken van mijn twijfels. Ik ben dan maar op mijn gevoel gaan vertrouwen en hoppa het verschonen en zorgen ging als vanzelf. Ik ben me er nooit van bewust geweest dat er ergens "deep down" een verzorgend typje in mij zat. Ik laat me, zeg maar, heel graag verzorgen door anderen haha. Nu ren ik de hele dag om onze Lóa een warm welkom te heten in deze wereld. Ik ben in staat alles voor haar op te geven.
Zelfs mijn liefste Mark kan wat meegenieten van mijn zorgdrift en hij hoeft eens iets minder te stofzuigen (maar die voetmassages die hij me 's avonds geeft laat ik natuurlijk niet schieten...).
Ik sta ervan versteld hoeveel ik "weet" als ik gewoon luister naar wat ik voel. Als ik ergens over twijfel (hoe ik iets aan moet pakken) dan probeer ik gewoon even stil te staan bij mijn instincten en daar is de oplossing al! Het moederinstinct is enorm! Nooit verwacht!
Mark en ik vinden het heel belangrijk om samen leuke dingen te blijven doen. Dus maandagavond gaan we naar Brussel om een concert te zien. Lóa gaat dan naar een heel lieve oppas waar ze flink verwend zal worden...en toch zal mijn moederhart het dan voor eventjes heel moeilijk hebben. Maar ik onthoud dan wat mijn eigen mooie mama me al zovaak gezegd heeft: "je geeft je kind zoveel meer mee als je het ook kan loslaten". Dus daar gaan we, weer langzaam wat stapjes zetten in de wereld. Met en zonder onze kleine meid. Al is ze in mijn hart altijd bij me want mijn moederhart klopt voor haar.

Geen opmerkingen: