....De zon scheen op het bleke gras van het moeras, de vloed waste in de beek, de eerste heidevrienden kwamen uit het zuiden naar huis gevlogen, de plevier zong met haar schuchtere voorjaarstoon ergens in de milde bries terwijl het smeltende moeras rook naar rotting en groei; de kwebbelende tureluur achtervolgde de schaapherder tot aan de boerderij, hij moest per se dat grappige verhaal vertellen waar hij nooit moe van werd: hi, hi, hi, hi, hi, hi, hi.....
(Halldór Laxness, Onafhankelijke Mensen, 1934)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten