Onvergetelijke Week van Verwondering

Wat vliegen de dagen! Bijna een week geleden werd Lóa Noi geboren (donderdagochtend 22 maart, 02.34h). Onvoorstelbaar. Lóa, Kind van de Cobaltgroene Bergen van Landmannalaugar, is tot nu toe zo rustig en tegelijkertijd heel alert. Zo kan ze je makkelijk een half uur aanstaren of om zich heen kijken, terwijl ze 's nachts of 's avonds amper huilt. Ze heeft een beetje een droog huidje en we hebben haar voor het eerst in badje gedaan met wat olie (zie foto). Ze drinkt goed van de flesvoeding en is weer wat aangekomen (de teller staat op 2920 gram). Inge, vriendin en Appaloosafreak, kwam gisteren even na haar werk kort langs voor beschuit met muisjes (foto). En we gaan hier natuurlijk niet lopen opscheppen, maar we willen toch nog even vermelden dat ze een 9 en 10 haalde op de APGAR-score. Laten we hopen dat dat ook geldt voor Marie, ons buurmeisje (foto) die vandaag haar examens afsluit. En wat worden we verwend door Anniek (hurkend op de foto), onze kraamhulp! Koken, boodschappen doen, het huis schoonmaken en, belangrijk, goede raad geven. Gisteren hebben Chantal en ik een wandeling gemaakt (foto) en dat was natuurlijk een primeur voor Lóa, die in de draagdoek de tijd van haar leven had. Rokkur, ons IJslands paard (is er ook nog iets niet IJslands bij ons? Ja! De honden, die komen uit Athene) mocht ook even de heerlijke babygeur opsnuiven (foto). De weddenschappen kunnen overigens vanaf nu worden afgesloten: wanneer gaat Chantal op een paard rijden? Ik schat aanstaande maandag, maar het zou net zo goed vandaag kunnen gebeuren, als ik even niet oplet.