Vandaag werd Oma Truus begraven. In de nacht dat Lóa Noi geboren werd, stierf Oma.
Het IJslandse koorstuk Now The Sun Sinks In The Sea (Nú hverfur sól í haf) werd op de begrafenis gespeeld op verzoek van Chantal, die er logischerwijs niet bij kon zijn. Haar moeder sprak er een tekst van Chantal uit. Mark schreef een gedicht voor deze plek.
Voor enkele uren waren we met 4 generaties vrouwen samen.
Vier paar handen op één buik. Vier gedachten in alle kwetsbaarheid.
Toen de zon onderging in de zee, spreidde de lentevogel haar
vleugels. (Chantal)
Wat is nu de ziel?
Zij blijft ongrijpbaar alleen.
Een zwerver die zijn thuis uitkiest,
een vogel die haar plekken kent.
De ziel zwerft en zweeft .
Die nacht zworf een ziel.
De voorjaarszon ging onder in de zee.
Een lentevogel spreidde haar vleugels uit.
(Mark)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten